Tolerancja w ostatnich czasach stała się bardzo modna. Wiele osób mówi o sobie, że jest tolerancyjnym, jednak nie zawsze słowa idą w parze z zachowaniem. Tolerancja jest uznawaniem prawa innych do odmiennych poglądów, wierzeń, upodobań, gustów, stylu życia. Wyróżniamy tolerancję intelektualną, która polega na tolerancji innych poglądów, wysłuchiwania ich pomimo tego, że się z nimi nie zgadzamy. Taka tolerancja jest trudna, bo zazwyczaj jesteśmy święcie przekonani o tym, że nasze poglądy są najsłuszniejsze i nikt nie ma prawa mieć innych. Drugi rodzaj tolerancji to tolerancja moralna, która polega na tolerancji wobec odmiennych stylów życia, obyczajów, zwyczajów i postaw. To, jak wygląda nasza tolerancja dla innych w dużym stopniu zależy od środowiska w jakim żyjemy, poglądów politycznych, światopoglądu, a nawet od pozycji klasowej. Na największe przejawy nietolerancji są narażeni ludzie biedni, niepełnosprawni, chorzy, innej narodowości, z nałogami i innymi poglądami niż te ogólnie przyjęte. Na pierwsze oznaki nietolerancji są już narażone dzieci w przedszkolu. Nie potrafią zaakceptować odmienności innych, gdyż nie są tego uczone. Wolą się bawić z dziećmi, które ładnie wyglądają, mają nowe zabawki, a nie z tymi biedniejszymi, których rodziców nie stać na wszystko. Tym sposobem rodzi się nietolerancja, a dziecko od najmłodszych lat spotykające się z jej objawami wobec siebie będzie nieszczęśliwym, bo nie odczuwającym akceptacji dorosły. W szkole objaw nietolerancji narasta jeszcze bardziej. Wartościowość człowieka oceniana jest na podstawie wyglądu, modnych ciuchów, kosmetyków i najnowszego modelu komórki. Nie ocenia się człowieka na podstawie jego wyników w nauce, chęci niesienia pomocy, uczynności. Ważniejsze jest to jakiej „paczki” się należy i jakiej słucha się muzyki. Są to stereotypy, który niestety mają swój początek w wychowaniu. W przypadkach takich aktów nietolerancji młody człowiek może zatracić swoją osobowość z chęci dostosowania się do grupy, aby nie być wyśmiewanym, krytykowanym, czy upokarzanym. W świecie dorosłych tolerancja też nie zawsze jest na wysokim poziomie. Badania wykazują, że bardziej są tolerancyjne kobiety, studenci i osoby wykształcone. Jest to dobry znak na przyszłość, gdyż coraz więcej jest osób, które chcą zadbać o swoje wykształceni. Dzięki temu ich pogląd na życie może ulec zmianie. Stają się wyrozumiali i tolerancyjni dla odmienności, szanują poglądy innych, mimo iż mają odmienne zdanie. Tolerancji można się nauczyć, jednak nie jest to łatwa droga. Dlatego tak ważne jest wpajanie tolerancji dzieciom od najmłodszych lat. Od tego zależy ich przyszłe życie i to, na jakie osoby wyrosną. Nie musimy zgadzać się z wszystkimi poglądami jakie są nam przedstawiane, możemy wygłaszać własne zdanie i własną odmienność. Jednak jeśli chcemy być tolerowanymi w społeczeństwie, sami również musimy tą tolerancję okazać. W dwudziestym pierwszym wieku tolerancja jest czymś koniecznym i powszechnie oczekiwanym. Jeśli chcemy być społeczeństwem bez barier, ale żyjącym w pokoju, wszyscy musimy wykazywać się tolerancją dla ludzi wokół nas.